Een zeeschildpad is geen vis. Het is een reptiel, net zoals een krokodil. Omdat deze schildpad zo’n mooi dier is en al miljoenen jaren op aarde leeft, willen we je er wel wat meer over vertellen. Toen er nog dinosaurussen op waren, bestonden er ook al schildpadden. Waarschijnlijk zagen ze er wel wat anders uit dan nu, maar het is één van de oudste diersoorten van de wereld. Een zeeschildpad kan heel oud worden, soms wel meer dan honderd jaar. Ze moeten regelmatig ademhalen aan het wateroppervlak, maar kunnen daarna weer lang onder water blijven. Ze zwemmen niet zo heel hard, maar kunnen dat, als ze willen, wel. Hun snelheid ligt tussen de 3 en de 30 km per uur.
Als een moederschildpad eitjes wil leggen, dan doet ze dat op het strand. Vaak gaat ze terug naar het strand waar ze zelf geboren is, al is niet precies duidelijk hoe ze dat weet. De moederschildpad graaft een kuil in het zand en legt daar heel veel eitjes in. Dan gooit ze de kuil dicht en gaat terug naar zee. Als de eitjes uitkomen zijn de babyschildpadjes dus helemaal alleen, hun moeder zien ze nooit. Veel kleine schildpadjes redden het niet om op tijd in de zee te komen. Omdat hun schildjes nog zacht zijn als ze pas geboren zijn, willen veel dieren hen opeten. Soms zijn er van al die kleine schildpadjes, maar een stuk of tien die het overleven.
Eén van de grootste vijanden van de schildpad naast de dieren, is de mens. Wanneer een zeeschildpad aan land gaat om eitjes te leggen, is ze erg kwetsbaar. Als de moederschildpad haar eitjes legt, is ze in een soort trance. Dit betekent dat ze niet goed op haar omgeving let, omdat ze zo druk bezig is met het leggen van de eieren. Omdat ze dan niet oplet, kunnen mensen makkelijk dichtbij haar komen. Ze kunnen dan de eitjes uit het zand halen, zonder dat ze het merkt. De eitjes worden door de mensen verkocht. Als dit vaak gebeurd, is er een tekort aan babyschildpadjes. Als ze niet door de mens worden meegenomen, worden ze als baby vaak al opgegeten. Dit betekent dat er per jaar maar heel weinig nieuwe schildpadden bijkomen. De kans bestaat dan dat de soort gaat uitsterven. Gelukkig hebben volwassen schildpadden bijna geen vijanden. Wat wel eens gebeurd is dat ze per ongeluk gevangen worden in de netten van schepen. Veel vissers gooien ze dan terug in zee, maar sommige vissers maken de schildpad dood. Ze verkopen het vlees en het schild als ze weer aan land zijn. Erg zonde, want het zijn heel bijzondere dieren, waar er niet zo veel meer van zijn…
Back | Top
