Al vanaf de tiende eeuw na Christus vormden zich dorpjes in Zeeland. Eén van die dorpen was Vlissingen. Doordat de Westerschelde zich begon te vormen, kreeg Walcheren plotseling een belangrijke strategische en handelspositie. Er werden havens gegraven om de handel te bevorderen en daaromheen werd een nieuwe stad gebouwd. De ontwikkeling van de stad verliep goed en daarom werd besloten om een nieuwe haven te graven. Doordat de handel steeds beter verliep werd Vlissingen aantrekkelijk voor andere mensen. Deze wilden Vlissingen plunderen en hebben dat ook gedaan. Daarop besloten de Vlissingers om wallen aan te leggen van aarde, om de stad te beschermen tegen indringers.
De Spaanse hertog Alva realiseerde zich ook dat Vlissingen op een uitstekende positie lag en gaf opdracht om er een dwangburcht te bouwen. Aan de ene kant om de Vlissingers in bedwang te houden, aan de andere kant om de schepen op de Westerschelde te controleren. Dit gebeurde rond 1572. De Vlissingers lieten dit niet op zich zitten en verdreven de Spanjaarden uit hun stad. De dwangburcht werd afgebroken en voor het eerst sinds eeuwen kon de stad weer uitbreiden. Ook de havens werden onder handen genomen. De handel bloeide op, de VOC en de WIC werden opgericht en dit zorgde voor een stijging van de scheepsbouw, de visserij, de kaapvaart en de handel. Aan het eind van de 18e eeuw kreeg Napoleon oorlog met Engeland. Omdat Frankrijk een verdrag had gesloten met Nederland, moesten er in de Vlissingse haven oorlogsschepen worden gebouwd om de oversteek naar Engeland te maken. De Engelsen zagen de dreiging al aankomen en besloten Vlissingen te bombarderen. Dit was in de jaren 60 van de 19e eeuw en Vlissingen werd ernstig beschadigd. Economisch gezien ging het op dat moment slecht met de stad.
Een aantal jaren later werden er twee kanalen gegraven. Doordat het ene kanaal door Walcheren liep, werden er binnenhavens aangelegd, sluiswateren en een buitenhaven. Daarnaast kreeg Vlissingen een treinverbinding met Bergen op Zoom. Direct na het in gebruik nemen van de havens, vestigden zich daar Scheepvaartmaatschappij de Schelde en Stoomvaartmaatschappij Zeeland. Deze laatste zorgde voor de verbinding met Engeland. Het inwonersaantal van Vlissingen verdubbelde. De stad begon zich steeds beter te ontwikkelen tot hier plotseling een einde aan kwam doordat Tweede Wereldoorlog uitbrak. Vanwege de strategische ligging van de stad werd Vlissingen meerdere keren gebombardeerd. Toen de oorlog was afgelopen bleek dat er in de helee stad slechts één huisje onbeschadigd was gebleven. Weer moest Vlissingen opnieuw worden opgebouwd. Uiteindelijk is dat goed gelukt, naast de gehele stad zijn ook de havens weer in ere hersteld. Vandaag de dag is Vlissingen nog steeds een belangrijke haven in de Zeeuwse visserij.
Back | Top
