Zierikzee


In de 9e en de 10e eeuw na Christus moest er iets veranderen op Schouwen-Duiveland. Na jarenlange overstromingen werd er besloten om dammen te bouwen en een ringdijk aan te leggen. Aan de zuidoostkant van het eiland stroomde de rivier de Gouwe. Vanuit de Gouwe liep een kreek het land binnen, waaraan vissers en schapenhouders gingen wonen. Er werden kerken gebouwd en aan het begin van de dertiende eeuw verkreeg Zierikzee stadsrechten. Hierna groeide het stadje gestaag door.
 
Aan het begin van de 19e eeuw was er oorlog met Engeland. Heel Nederland had hier last van, maar Zierikzee hield een kleine vloot van koopvaardij- en vissersschepen. Toch werd het steeds gevaarlijker om uit te varen. In 1808 werd Zierikzee getroffen door een zware stormvloed. Toen werd besloten om vloedplanken aan te leggen, die werden neergezet als er erg hoog water verwacht werd. Wel ging het wat beter met de scheepsbouw. Er werden twee scheepswerven gebouwd, die beiden een aantal schepen bouwden. Toch konden ze de concurrentie met de rest niet volhouden. De Zierikzeese haven was niet geschikt voor het bouwen van grote schepen.
 
Vanaf het midden van de 19e eeuw werd er steeds meer aan akkerbouw gedaan en dit verliep goed. Steeds meer mensen stapten over van veeteelt naar de landbouwsector. Aan het eind van de 19e eeuw werden er langs de hele kustlijn landbouwhaventjes aangelegd. Dit deden de bewoners om de landbouwproducten zo snel mogelijk te kunnen vervoeren. De grote industriële ontwikkelingen gingen voor een groot deel aan Zierikzee voorbij. De hoge kosten die verbonden waren aan het onderhouden van de haven, wogen volgens de bewoners niet meer tegen elkaar op. Er werd besloten om de haven te dempen. Alleen een deel van de Nieuwe Haven bleef bestaan. De koopvaardijschepen kwamen niet vaak meer naar Zierikzee, wel bleef de binnenvaart bestaan. Er kwam zelfs weer een kleine vissersvloot in het dorp. De handel kwam weer op gang en de welvaart groeide.
 
In 1865 kreeg Zierikzee een veerbootverbinding met Middelburg. In 1900 werd een tramlijn aangelegd. Technische ontwikkelingen deden hun intrede in het dorp. De Tweede Wereldoorlog verliep voor Zierikzee redelijk rustig, met uitzondering van het laatste jaar. Het eiland werd onder water gezet om een invasie te voorkomen. Toen de rest van Nederland al was bevrijd, was Schouwen-Duiveland nog in handen van de Duitsers. De watersnoodramp van 1953, was vreselijk. De vloedplanken konden het water niet tegenhouden en Zierikzee leed veel schade. Mensen en vee verdronken en de huizen werden verwoest. Het duurde een paar jaar voor Zierikzee weer terug was opgebouwd en mensen er weer wilden wonen. Door de verschillende dammen en de Zeelandbrug kreeg het dorp steeds betere verbindingen met de rest van Nederland en werd het aantrekkelijker om er te wonen. Op toeristisch gebied is Zierikzee behoorlijk gegroeid. De jachthaven is één van de grootste van het Nederland. Het plaatsje is nog steeds aantrekkelijk voor toeristen.

Back | Top